HALFHART #1

Een fragment uit 'Levende dingen gaan dood' van Martin Halfhart.

Het was zaterdag 12 uur en de bloemen stonden eindelijk op tafel.
"Zuip dan!" schreeuwde hij tegen de roos in het midden van de bos.
Met een plof liet hij zich op de bank vallen en klikte met de afstandsbediening de TV aan.
"Heeft u dit gevoel ook wel eens of kent u mensen die zulke gevoelens hebben? Stuur dan een brief onder vermelding van Dokter Valentijn, naar.." KLIK
Hij kon het niet geloven. Een jaar was er voorbij gegaan en nog steeds had ze niet gereageerd.
Soms had hij de hoop bijna opgegeven, soms had hij bijna genoeg hoop gehad, maar nu was de tijd aangebroken dat hij een knoop doorhakte.
Na een van de diepste zuchten die hij ooit geslaakt had stond hij op. Hij liep naar de keuken. In de keuken opende hij de bestekla. Uit de la pakte hij het grootste mes dat hij kon vinden en bekeek zichzelf in haar reflectie.
Zijn besluit stond vast.