LIKE ONS

woensdag 1 december 2004

MIJN ANALYSE VAN PTT's GEDICHT ZONDER NAAM (post van vorige week woensdag)

(Scholieren kunnen deze analyse + het gedicht opvragen per email en de Bubbelebim staat toe dat deze worden ingeleverd voor opdrachten Nederlands)

PTT's leeft 'vier seizoenen in een dag', hij doet dat verlangend. Naar wat?, vraagt de lezer zich af. Verlangend naar de orde en striktheid van Het Hoofdkantoor, dat oogluikend toestaat dat PTT zijn wilde 'vier seizoenen per dag' leven leeft. Zeer terecht bedankt hij daarvoor 's avonds in nederige gebeden Het Hoofdkantoor. Elke ochtend probeert hij weer volgens de regels te leven maar al 's middags slaat de wilde, jonge hond in hem om zich heen en breekt zijn innerlijk serviesgoed. Ook barsten dan de fantasieën over zijn helden op Het Hoofdkantoor los en denkt hij in poëzie een wederzijds verlangen te lezen. (Zie 'achterwaarts' etcetera) Ook krijgt hij waanzinnige visioenen over De Waarheid waarvan hij denkt dat hij die in pacht heeft. Hij voelt zich opstijgen tot hoog boven alle andere mensen, vandaar 'de luchtballon'. Dan slaat de eenzaamheid toe. De eenzaamheid van een waanzinnige, die huilt omdat hij zich op eenzame hoogte waant. Dan herkent hij weer het 'aardse', het tweekleursgazon waarin hij 'zwart en wit' (ook uitersten, maar zonder kleur) en ook poep en plas (het aardse, menselijke, vleselijke(Een Chinees: Oh nee, wat vleselijk!!)) weer herkent en waardeert. Maar nog steeds denkt hij dat iedereen uit de pas loopt, terwijl hij dat natuurlijk zelf is. Hij prikt zijn waanzinnige luchtkasteel aan luchtige duigen en komt weer tot zichzelf. Zonder er iets van geleerd te hebben begint hij zich dan weer als een clown te gedragen.

Geen opmerkingen: