Van de bovenste plank gevallen, een gedrocht uit de serie Vergeten Dichters, Alfons Fontonijn. 'Een dichter gevangen tussen twee haakjes', zoals hij zichzelf placht te omschrijven. Zijn werk bestaat uit sentimentoneel en hyperbowling(*). De Bubbelebim wenst niet aansprakelijk te worden gesteld voor dergelijke wanprestaties. Wij zien het puur als onze plicht dit soort onzin te documenteren. Het staat u vrij dit standpunt te bekritiseren en wij zullen niet schromen er met u over in discussie te treden.
MIJN MOEDER WAS NAVELSTRENG
Twijfelend at ik mijn lachende koeien
De vingerhoed streelde het ezelsoor
Kinderboekjes konden mij toen al niet boeien
Daar was mijn geboorte te lang voor
(*) = Dermate grote stylistische overdrijving dat men de glazen van het eigen luchtkasteel inkegelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten