AAN DE TAALPROVISOR VAN BERLIJN.

Lieve Professius,

is het weer lekker in Berlijn? Het zoeken naar de zin van de onzin gaat hier almaar voort. Al weet ik nog steeds niet precies hoe men 'hooiberg' spelt. Mijn laatste ribben zijn geteld. Ik ben lichamelijk voltooid en kan beginnen met de wederafbraak. Armen zonder benen, rijken zonder hoofden, kippen zonder kop. Ben soms kapot, maar vaker verliefd. Binnenkort heb ik afgesproken met de bedenker van de beste mop ter wereld. Om die te begrijpen zul je eerst drie nachten niet moeten slapen. Ik maar één, maar ik drink. Wanneer ik vermoed dat je er klaar voor bent zal ik je hem vertellen. Het beste werkt hij wanneer de verteller in eenzelfde staat van ontvankelijkheid verkeert. Maar als je hem eenmaal voelt blijf je een heel dagdeel lachen. Wel kan ik alvast het eerste deel vertellen: Het is warm en het vliegt...

Ik vroeg me met betrekking tot onszelf af: Vluchten wij in humor, of vlucht de humor in ons? Kun jij daar eens een loopje mee nemen? (Een loopje met iemand nemen = liegen dat je verkering met iemand wilt om diegene in bed te krijgen)

Je Beestachtige Leugenaar,

Greffold van Vermheere de Boetiljon (heeft een blauwe hoed gekocht)